Kendinizle Savaşı Kazanan "Siz" Olun...

 

Eski zamanlarda insanlar gerçeğe uyanacak diye öyle uluorta meditasyon öğretilmezmiş. Gizli bir bilgiymiş meditasyon. Bugünlerde hepimize açık, fakat faydalananımız pek az. Brokkoli de çok faydalı sonuçta ama kaçımız yiyoruz acaba? 

İnsanın içinde, doğru olanı "bildiği halde yapmama" gibi bir sabotaj mekanızması var. "Şeytan" o işte. Bizi yakan, keşke'lere sürükleyen ses... Yenmesi ancak "irade" ile mümkün olan, depresyondayken ve enerjimiz düşükken sesini hep dinlediğimiz uyuz kişiliğimiz. Yüksek volümlüdür o ses, vicdanın sesini kısar, avaz avaz ötesine geçer bebek iç sesimizin. 

Kilo vermek istersin arsız arsız "pasta yeeee, çukulatadan da yeeee" diye bağırır.

İş başarını arttırmak istersin bir başka viyaklar "Amaaan senden de bi' nane olmaz, kapat bilgisayarını" 

Depresyondan çıkmak istersin, yatağa bağlar seni.

O kadar zeki, sinsi ve derinden gelir ki, bir parçamız sanırız onu. Her yıl aldığımız "Yeni Bir Ben!" kararlarından döndüren sestir o. "Vazgeeeeeeeç..." 

İlk "Hayır"dır bize zor olan. 

İkinci "Hayır" biraz daha kolay olur. 

Üçüncü "Hayır!"da direnci kırarsınız...Havası kaçar...Sönük lastik gibi fısssss... 

Dördüncü "Hayır!" da savaşı kazandınız demektir, artık sesi kısılır, iyice ezik kalır dayak yemiş gibi... 

Kendinizi yendiğiniz, "kuantum" (!) sıçradığınız andır işte o. 

Meditasyon, "hayır!" demeyi kolaylaştırır. Yoga ve nefesle, kendinizi dinleyerek ve "o"nun hakkında bilgi edinerek, onu sağlam alt etmeye başlarsınız. Zihninizi gözlemleyerek, kendinize inanarak ve herşeyden öte ve önemlisi, "irade"nizin gücüyle yenebilirsiniz onu.